තුහින මලක් මම.....

තණ අග සුපිපුණු.....

බලා හිඳිමි රන් හිරු රැස් එන මග...

ඉන් එලි බිඳකට .....

මොහොතක් පෙම් කර ....

සැඟවෙමි දිදුලන මතකය පොදි බැඳ....

ඔබෙ උණුහුම

ලය පැලනෙ තරමට මට දැනෙන 

නුඹෙ සෙනහස

කැටි කර මා ළය හොවා ගත හැකිනම් 

වදනට නොනැගිය හැකි ඒ බැඳීම..

නුඹ කෙසේ නම් නුඹම වූවාද....